Het werk op de ranch

Inmiddels ben ik hier al een week en het is fantastisch. Elke dag verloopt weer anders en geen dag is hier te plannen. Dat heb je met machines en zoveel dieren. Het ene moment is de trekker kapot, dan zijn er weer koeien ontsnapt, wordt er een dood kalf geboren wat gezocht moeten worden, gaat de automatische waterbak kapot en kom je vast te zitten met de truck. We maken dan ook vaak lange dagen. Zo zaten we gisteren pas om 21 uur aan ons avondeten. Gelukkig beginnen we niet al te vroeg, omdat het nu nog niet zo druk is. Of eigenlijk nog niet zo druk hoort te zijn.
Alle koeien die moeten kalven hebben we afgelopen weekend naar de vallei gedreven. Daar staat meer gras en dan hoeven ze niet elke dag bijgevoerd te worden. Als straks de kalfjes geboren worden, rijden we een paar keer per week te paard naar de vallei om de koeien te controleren. Ze hadden verwacht dat het kalfseizoen pas over drie weken zou beginnen, maar toen we gister bij de koeien gingen kijken liep er al een kalfje rond en bleek er nog een koe rond te lopen die op het punt stond om te kalven. Weer in huis werd er maar eens in de papieren gekeken hoe dit mogelijk was en toen bleek dat er vorig jaar een stier ontsnapt was en bij een groep koeien terecht was gekomen. Het kalfseizoen is dus iets eerder begonnen dan verwacht.
Daarom hebben we gister ook maar de rijpaarden naar huis gehaald. Deze werden naar huis gedreven met de truck. Dat scheelt je een hoop lopen, totdat je helemaal achterin het land vast komt te zitten met de truck...
Morgen gaan we voor het eerst rijden. We gaan gelijk te paard aan het werk, want er moet een stier naar huis gedreven worden. Dan gaat het leven als cowgirl echt beginnen ;)